ေအာင္ထူး (ေရွ႕ေန)
ေအာက္တိုဘာလ (၁၃)
ရက္ ၂၀၁၂ ခုနွစ္
ကာလေပၚ ငရဲေခြးႀကီးေတြ လြတ္ေနေ သး (U Win Tin)
ကာလေပၚ ငရဲေခြးႀကီးေတြ လြတ္ေနေသး
ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္၊ ေအာက္တိုဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၂
( Myanmar Independence Journal )
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ျမန္မာ အင္ဒီ
ကိုေအာင္ထြန္းကို စစ္အာဏာရွင္ အ စိုးရက တစ္ခ်ိန္က ဖမ္းဆီးခဲ့တယ္ ။ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္းေပါ့။ ညႇဥ္းပန္း ခဲ့တယ္။ႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္။ အားလံုး ၿပီးေတာ့ ဆိုပါစို႔ ။ ထံုးစံအတိ ုင္း သံတိုင္ေနာက္က ေထာင္ငရဲခန္ းထဲ သြင္းလိုက္တယ္။ ထံုးစံအတို င္း ေထာင္ထဲမွာႏွစ္ပရိေစၦဒေတြ အၾကာႀကီး ပိတ္လိုက္တယ္။ထံုးစံ အတိုင္း သူ႔ကို လူ႔ငရဲခန္းထဲပိ တ္ထားခိုက္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ယမ မင္းတို႔လုပ္ႀကံမႈေတြစိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ၾကတယ္။
ဒီလို မတရား ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေတြ၊ ညႇဥ္းပန္းမႈေတြ ၊ ငရဲခန္း သြင္း ပိတ္မႈေတြ ေထာင္တြင္း လုပ္ႀကံမႈ ေတြ၊ လြတ္ခ်ိန္သင့္လို႔လြတ္ခြင့ ္ႀကံဳလာရင္ေတာင္ အက်ဥ္းသားရဲ႕လူ ႔သိကၡာ၊ ႏိုင္ငံေရး သိကၡာ၊ ယံုၾ ကည္ ခ်က္ သိကၡာကို ဖဲ့ေျခြခ်ိဳး ဖ်က္တဲ့ ခံဝန္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုလက္မွတ္ထိုး ခိုင္းတာေတြ၊ အဲ ဒါေတြ အားလံုးအတြက္ စစ္အာဏာရွင္ ပါးကြက္သားေတြ ငါတို႔ (ႏိုင္ငံ ေရး အက်ဥ္းသားေတြ)ကိုဝန္ခ်ေတာင္ းပန္ရမယ္။ ငါတို႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ကို ဝန္ခ် ေတာင္းပန္ရမယ္။ ငါတို႔ ႔ ဘက္က ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူလူထု ေတြကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ရမယ္တဲ့။
ျမန္မာအင္ဒီပဲန္ဒင့္ ဂ်ာနယ္မွာ လႊင့္လိုက္တဲ့ ကိုေအာင္ထြန္းရဲ႕ အသံက ေၾကညာခ်က္ပံုစံနဲ႔ ထြက္လာ တယ္။ သူ႔အသံကစစ္အာဏာရွင္ေဟာင္းႀ ကီး ခ်ဳပ္ႏွစ္ခ်ဳပ္ကို နာမည္ႏွ င့္တကြ လူေကာင္ဆြဲထုတ္ စြပ္စြဲ တာ ျဖစ္တယ္။ သူ႔အသံ ကျပည္သူလူထု ႀကီးတစ္ရပ္လံုးကို သိၾကားေစ သက္ ေသၫႊန္းတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ဖြင့္ ခ်တာ ျဖစ္တယ္။
အဲသလို ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာ င္း အေက်ာ္ေဇယ်တစ္ဦးရဲ႕ အသံကို ကြ်န္ေတာ္ ေထြေထြထူးထူး ေျပာစရာ မရွိပါဘူး။
ထပ္ဆင့္ သေဘာတူတယ္။
ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံတယ္။
ထပ္ဆင့္ ဆႏၵေပးတယ္။
ဒီလိုပဲ လိုရင္းကိုတိုတိုရွင္း ရွင္း ေျပာစရာရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ကိုေအာင္ထြန္း လိုပဲ လူ႔ငရဲကို ျဖတ္သန္း ခဲ့သူ ။ ဒီေတာ့ေနာက္ထပ္ ထပ္ဆင့္ေျပာ စရာေတြ ရွိတယ္။ နည္းနည္းေျပာပါ ရေစ။
ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံတယ္။
ထပ္ဆင့္ ဆႏၵေပးတယ္။
ဒီလိုပဲ လိုရင္းကိုတိုတိုရွင္း
အားနာလို႔ နည္းနည္းေျပာပါရေစ ခြ င့္ေတာင္းတာ။ ေျပာစရာေတြ ကေတာ့ အမ်ားႀကီး။
၁၉၈၉ ဇူလိုင္ ၃ ရက္မွာ ကြ်န္ေတာ ္ေထာင္ထဲ ေရာက္တယ္။ အဲဒီႏွစ္ စက ္ တင္ဘာ ၃ဝ ရက္မွာ ေထာင္ဒဏ္အျပစ္ ေပးခံရတယ္။ ၃လေလာက္ အၾကား ကာ လမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အခ်ဳပ္သား။ ျ ပစ္ဒဏ္က်ခံရတဲ့ ေထာင္သား မဟုတ္ေ သးဘူး။ အျပစ္ တစ္စံု တစ္ရာ ရွိ တယ္လို႔သတ္မွတ္ျခင္း ခံရတဲ့သူ မ ဟုတ္ေသးဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ညႇဥ္းပန္းမႈေ တြ ခံရတယ္။ ႏွိပ္စက္မႈေတြ ခံ ရတယ္။ အမ်ားႀကီး ခံရတယ္။ ႀကိမ္ ဖန္မ်ားစြာ ခံရတယ္။ ညမအိပ္ ေန႔ မနားရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံရတယ္။ ည ႇဥ္းပန္းသမွ်ကို ဝမ္းဟင္းလင္းနဲ ႔ လည္စင္းခံရတယ္။
ဒါက အခ်ဳပ္သားဘဝ(အျပစ္မဲ့ ဘဝ)နဲ ႔ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတာ။
ဒါက အခ်ဳပ္သားဘဝ(အျပစ္မဲ့ ဘဝ)နဲ
ေထာင္သားဘဝ (အျပစ္က်ဘဝ) ေရာက္ေ တာ့ေကာ။ ေမးေနစရာ မလိုပါဘူး။ ပိ ု လို႔သာ ဆိုးလာေတာ့တာေပါ့။ စစ္ေ ထာက္လွမ္းေရးကေထာင္ထဲ မွာပဲ တပ္ စြဲေနတာကိုး။ လာခ်င္ရင္ အနီးေလး ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။ အျပင္ႏိုင္ ငံေရးက ခြ်တ္ခြ်တ္ပ်က္ပ်က္ ျဖစ္ ေနတယ္။ ဒီေတာ့ေထာင္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကေနၾကရေတာ့တာေပါ့။ စစ္ေခြးတိုက္
သြ င္းခံရလိုခံရ။ ရဲဘက္ စခန္း သြင္ းခံရလိုခံရ။စစ္ေထာက္လွမ္းေရး က ေက်ာခ်င္တိုင္း ေက်ာတဲ့ စစ္ေၾကာ ေရး ႐ံုး သြင္းခံရလိုခံရ။ က်န္ေ ကာင္း က်န္ရာ လူ႔သိကၡာ ဗလာက်င္း ေအာင္ဖဲ့ေျခြခြ်တ္ခြာ ခံရလိုခံ ရ။ ဖဲ့တာ ေျခြတာ ခံရတာေတြထဲမွာ အ ဆိုးဆံုးက ကြ်န္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲက ေမြးရာပါသြားေတြ ေခ်ာင္ေျခြ ခ်ိ ဳး ခြ်တ္ခံရတာပဲ။ စစ္ေထာက္လွမ္းေ ရး လက္ခ်က္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္သြားေ တြ အကုန္ေၾကြကုန္တယ္။
သြ
၁၉၉၁ ကေန ၁၉၉၈ အထိ သြား ဝတ္လစ္ စားလစ္ ပါးစပ္နဲ႔ ေထာင္ထမင္းၾ ကမ္း ဟပ္ေနခဲ့ရတယ္။ ၇ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၉၈ ေရာက္မွသြားတုတပ္ခြင့္ ေပး တယ္။
ပိုဆိုးတာ ေနာက္တစ္ခု ရွိေသးတယ္ ။
၁၉၉ဝ ဇန္နဝါရီမွာ ကြ်န္ေတာ္ အူ က်ေရာဂါ ရတယ္။ အိပ္ရာထဲ ဗုန္းဗု န္း လဲတဲ့အျဖစ္ ဆိုက္တယ္။ အာဏာ ပိုင္ေတြက ဘာကုသမႈမွမလုပ္ေပးဘူး ။ ေျပာမရ ဆိုမရဘဲ။ ၅ ႏွစ္တိတိ ၾ ကာ တယ္။ ေနာက္ဆံုး အူေတြေခါက္ ေ သမေလာက္ ျဖစ္မွ ေဆး႐ံုပို႔တယ္။ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးခြဲစိတ္ခန္းထဲ ကို တိုက္႐ိုက္ပို႔ရတယ္။ ခြဲစိ တ္ရတယ္။ လူေတာ့ မေသဘူး။ ေမြးရာ ပါ တစ္ရွဥ္းေတာ့ “နတ္သင္း” ျဖစ္ ရတယ္။
အဆိုးတကာ့ ထိပ္ေခါင္ လူ႔ငရဲ မီး ေလာင္ခံရတဲ့ အျဖစ္က ဒီလို။
၂ဝဝ၅ ဇူလိုင္ ၆ ရက္ မနက္မွာ ကြ် န္ေတာ့္ကို လႊတ္ေပးမယ္လို႔ လာေျ ပာ တယ္။ ေထာင္မွဴးက ေခၚထုတ္တယ္။ လႊတ္မယ့္ အက်ဥ္းသား ၁ဝဝေက်ာ္နဲ႔ ဆံုရတယ္။ လႊတ္ဝရမ္းေရးဖို႔ ကြ် န္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြကို ကိုယ္မွတ္ စစ္ တယ္။ ေထာင္က် တုန္းက မွတ္ တမ္းယူ ထားခဲ့တဲ့ ကိုယ္အဂၤါအမွ တ္အသားေတြနဲ႔ ျပန္ညႇိတယ္။ အားလံ ုး ၿပီးေတာ့ လႊတ္ဝရမ္း ေပးတယ္။ ည ၽြန္မွဴး႐ံုး အစည္းအေဝးခန္းမထဲ သြင္းတယ္။အက်ဥ္းဦးစီးၫႊန္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဇာ္မင္းက ဩဝါဒ ေ ပးတယ္။
ေနာက္ဆံုးအတန္းမွာ ထိုင္ေန တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကိုၫႊန္ခ်ဳပ္က နာမည္ ေခၚတယ္။ ေရွ႕ဆံုးတန္းကို ဖိတ္ တ ယ္။ ေရွ႕ဆံုးရဲ႕ ေရွ႕ မွာ အျပင္ ကတရားသူႀကီးေတြ၊ ဥပေဒ အရာရွိ ႀ ကီးေတြ၊ ရဲအရာရွိႀကီးေတြ၊ ေထာင္ အရာရွိႀကီး ေတြ ထိုင္ေနတယ္။ၫႊ န္ခ်ဳပ္က သူ႔ဩဝါဒထဲမွာကြ်န္ေတာ့ ္နာမည္ကို တေၾကာ္ေၾကာ္ ေခၚ-ေအာ္ -ေဖာ္တယ္။
“ဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္လည္း ဒီေန႔လြ တ္ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဆရာႀကီး စာေတြကို ဖတ္ၿပီး ႀကီးခဲ့တာ။ ဆရ ာ ႀကီး က်န္းမာ ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵ ျပည့္ပါေစ”
ၫႊန္ခ်ဳပ္ ဩဝါဒ ဆံုးေတာ့ အားလံု း ခန္းမထဲက ထြက္ၾကတယ္။
ေထာင္ဘူး(တံခါးမႀကီးခန္းမ)ထဲကို ဝင္ၾကတယ္။ အားလံုးတန္းစီ လြတ္ လမ္း ခ်ီၾကတယ္။ လြတ္လူေတြထဲမွာ ဒီခ်ဳပ္က လူငယ္တာဝန္ခံ(၂)ျမင့္ေ ႒း ပါတယ္။ လြတ္လူေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ထြက္ကုန္ေတာ့ ဒုတိယ ၫႊန္ၾကားေ ရးမွဴးခ်ဳပ္က လာေျပာတယ္။ ဆရာႀကီ းနဲ႔ ဒီလူေတြဒီလူေတြ ခဏေနၾကပါဦး ။ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေ မာင္ဦး လာေတြ႕ ခ်င္တယ္ ေျပာလို႔ ပါ။ ဝန္ႀကီး ေစာင့္ရင္း ထမင္းေ လး စားပါဦးတဲ့။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူသိုက္က ၁ဝ ေယာ က္။ က်ား ၈၊ မ ၂ ။ (က်ား ၈ ထဲမွ ာ ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ ပါတယ္။ ေတာင္ငူၿမိဳ႕ကဦးေအာင္စို းျမင့္။ ၁၉၉ဝ အေထြေထြေရြးေကာက္ ပြဲမွာ အေရြးခံခဲ့ရသူ။ ၂ဝ၁၂ ၾကာ းျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာလည္း အေရြ းခံရသူ။ အခုေနျပည္ေတာ္မွာ လႊတ္ေ တာ္ တက္ေနတယ္)။ ထမင္းစားၿပီး႐ံု ရွိေသး။ ေထာက္လွမ္းေရး ၂ ေယာက္ ကြ်န္ေတာ့္ကို လာေခၚတယ္။ အက်႐ံ ုးကိုလိုက္သြားရ တယ္။ အက်႐ံုးမွ ာ တစ္ေအာင့္ေလာက္ မၾကာဘူး။ ေခါ င္းစြပ္စြပ္ၿပီး အျပင္ေခၚထုတ္ျ ပန္တယ္။ တစ္ေနရာ ေရာက္လို႔ ေခါ င္း စြပ္ခြ်တ္ေတာ့။ လားလား ကြ်န္ ေတာ္မနက္က ထြက္လာခဲ့တဲ့ ေထာင္ ခန္း။ မနက္ ထြက္လာတုန္းက ရွိရွိ သမွ် ဘုဥၨာဟိ လုပ္ခဲ့လို႔ အခန္း ကေျပာင္တလင္းခါေနတယ္။ စားစရာ နတ ၲိ၊ ၿခံဳစရာ ဝတ္စရာ ဘာမွ်မရွိ။ ေရေသာက္စရာ ခြက္မွ မက်န္။ မိုး သာ စုန္းစုန္းခ်ဳပ္ သြားတယ္။ဘယ္ သူဘယ္ဝါမွ ကြ်န္ေတာ့္အခန္း ေပၚ မလာ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာစကား တစ္ ခြန္းမွ လာမေျပာ။
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ထပ္ေထာင္ထဲ မွာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္အပိတ္ခံခဲ့ရျပန္တယ္။ ၂ ဝဝ၈ စက္တင္ဘာ ၂၃ မွကြ်န္ေတာ္ ေ ထာင္က တကယ္လြတ္တယ္။
ေထာင္သမိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္လို ရာဇဝင္ ႐ိုင္းခဲ့တဲ့သူ မရွိခဲ့ ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ၾကားဖူးနားဝ ရွိ သေလာက္ တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ဘူး။ လူထုဦးလွလိုပုဂၢိဳလ္ ေထာင္ဒဏ္ ျ ပန္ေက်ာ့ခဲ့ရဖူးတယ္။ လြတ္ရက္ ေ ရာက္ေတာ့ သူ႔ကိုေထာင္ဗူးဝ႐ံုး ပ ို႔တယ္။ လႊတ္ဝရမ္း ေပးတယ္။ ေနာ က္ထပ္ ပုဒ္မ ၁ဝ(ဃ) ကပ္တယ္။ ေထာ င္ထဲျပန္သြင္းတယ္။ ေထာင္ျပန္က် တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ရွိ ေနတုန္း ကြန္ျမဴနစ္ဗဟိုက ကိုသက္ ခိုင္လည္း ေထာင္က်ေနတယ္။ တစ္ရက္ မွာ သူ႔လြတ္ေန႔ ေစ့တယ္။စစ္ေထာက္ လွမ္းေရးေတြ သူ႔အခန္းေရွ႕ ေရာက္ လာၾကတယ္။ လႊတ္ဝရမ္း ဖတ္ျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုဒ္မ ၁ဝ(ဃ)ကပ္တယ္။ သူ လည္းတစ္ေက်ာ့ျပန္ ေထာင္က်တယ္။
ဒီကိစၥေတြ ကြ်န္ေတာ္ သိသားပဲ။ ၾ ကားဖူးသားပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ ့္ အျဖစ္နဲ႔ မတူၾကဘူး။ ကြ်န္ေတာ ္ က လြတ္ၿပီးသားလူ။ လြတ္တာမွကြင္ းလံုးကြ်တ္ လြတ္ၿပီးသားလူ။ ေထာ င္ လုပ္ငန္း သေဘာအရ အားလံုး၊ အကု န္လံုး၊ အူတြင္းေခ်းခါး မက်န္ စ စ္ၿပီးေဆးၿပီး ေမးၿပီး ျမန္းၿပီ း ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ လြတ္ၿပီးသား လူ။ ေနာက္ထပ္ ဘာပုဒ္မမွ မကပ္။ ေနာက္ထပ္ ဘာတရားမွ မစြဲ။ ေနာက္ ထပ္ ဘယ္႐ံုးမွ မတင္။ ကြ်န္ေတာ့္ ကိုေနာက္ထပ္ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ေထာင္ ထဲသြင္း ပိတ္ထားခဲ့တာဟာ ဘာသေဘာ လဲ။ ဘာအဓိပၸာယ္လဲ။ ဘယ္လို ေျဖရွ င္း မလဲ။ ဘယ္လိုခုခံေခ်ပမလဲ။
ေျဗာင္ မတရားခ်ဳပ္ေႏွာင္တာ။ အရပ ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ “ဘလိုင္း” မတ ရား ခ်ဳပ္ေႏွာင္တာ။ ဥပေဒမဲ့ မတ ရ ား ခ်ဳပ္ေႏွာင္တာ။စစ္အာဏာရွင္ေ တြ မတရားလုပ္တာ။ စစ္အစိုးရက ႏို င္ငံ သားတစ္ဦး အေပၚ တရားမဲ့ျပဳတာ ။ကိုင္း… ဥပေဒ ပညာရွင္ေတြ ကြ်န္ေ တာ့္ အမႈကို ဘယ္လို အဆံုးအျဖတ္ ေ ပးၾကမလဲ။ စစ္အာဏာရွင္ ေတြကို ဘယ္ ္လို ခုခံကာကြယ္ၾကမလဲ။ကြ်န္ေတာ့ ္ ကို ဘယ္လို ေစာင့္ေရွာက္ ၾကမလဲ ။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး မရွိခဲ့ လို႔ ဒီလိုျဖစ္ခဲ့တာလို႔ ေျပာၾ က မွာလား။ စစ္အာဏာရွင္ ေခတ္ကတရား ဥပေဒမဲ့ခဲ့လို႔ ဒီလိုျဖစ္တာလို ႔ေျပာၾကမွာလား။
ဒီလို စစ္အာဏာရွင္ေတြ၊ စစ္အာဏာ ရွင္ အစိုးရေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ ပါ း ကြက္သားေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ လက္ပါးေစေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္လက္ကိုင္တုတ္ေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ ကပ္ပါးေတြ၊ မတရား လုပ္ခဲ့ၾကတာေတြ တရားမဲ့ က ်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတာေတြ၊ အားလံုးကို သင္ပုန္းေခ်ပစ္လိုက္ရမွာလား။
သူတို႔အားလံုးကို ဝန္ခ် ေတာင္း ပန္ ခိုင္းၾကမွာလား။
သူတို႔အားလံုးကို ျပည္သူ႔ခံု႐ံု းတင္၊ စစ္ေဆး အျပစ္ေပး ၾကမွာလား ။
သူတို႔အားလံုးကို ႏိုင္ငံတကာ ခံ ု႐ံုးတင္ စစ္ေဆး အျပစ္ေပး ၾကမွာ လား။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလံုး အတြက္ သူတို႔အားလံုးဆီက နစ္နာေၾ ကး၊ ေလ်ာ္ေၾကး၊ ေတာင္းပန္ေၾကး၊ ကန္ေတာ့ေၾကးေတာင္းၾကမွာလား။
စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ႏိုင္ငံေရး အ ေမြဆက္ခံတဲ့ စစ္တစ္ပိုင္း အစိုး ရတစ္ခုလံုးကို သမဝါယမအစိုးရအဖြဲ ႕ လုပ္ခိုင္းၾကမွာလား။
လုပ္ခ်င္တာ လုပ္။ လုပ္သင့္တာ လု ပ္။ လုပ္ဖို႔လိုတာ လုပ္ၾကပါ။
ေကာင္းတာခ်ည္းပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ေ ထာက္ခံ ပါတယ္။
အေရးေတာ္ပံု တပ္သား တစ္ေယာက္အေ နနဲ႔ သေဘာထား ေျပာပါလို႔ ေမးမလာ း။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္း တိုင္းက ဒီလိုေျပာၾကလိမ့္မယ္ ထင ္တယ္။
စစ္အာဏာရွင္ေတြ တစ္ၿမံဳလံုးကို
ကမၻာမေက်ဘူးေဟ့။
ဗမာမေက်ဘူးေဟ့။
ငါမေက်ဘူးေဟ့။
ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲရဲ႕ ထပ္ဆင့္
စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သမိုင္းေၾကြး ဆပ္ၾကရမယ့္ တာဝန္ေတြကလည္း ကင္း လြတ္ခြင့္ ရေနၾကတယ္။ တရားဥပေဒ ေ ၾကြးဆပ္ၾကရမယ့္တာဝန္ေတြကလည္း ကင ္း လြတ္ခြင့္ ရေနၾကတယ္။ ကြယ္လြန္ သူ စာေရး ဆရာႀကီး သတင္းစာ ဆရာႀ ကီး အိုးေဝဦးညိဳျမ စကားလံုးအတို င္း“ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနဆဲ” (Hell Hound at Large) လို႔ ေျပာရမွာေပါ့။
ေနာက္တစ္မ်ိဳး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒ ီလို ေျပာျပခ်င္တယ္။
“ကာလေပၚ ငရဲေခြးႀကီးေတြ လြတ္ေနေ သးတယ္”။
ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္
No comments:
Post a Comment